رندقة

رندقة. [ رَ دَ ق َ ] (اِخ ) ابن ابی الطرطوشی . بسال 1059 م . در طرطوشة متولد شد و فقه و ادب را در مولدخویش و در سرقسطه بیاموخت و در بغداد و بصره و دمشق و قدس و قاهره تعلم کرد و در اسکندریه اقامت گزید وبه عبادت پرداخت و به سال 1126 م . درگذشت . از تألیفات اوست : تحریم الاستمناء. خلاصة کشف البیان عن تفسیر القرآن لنیشابوری و سراج الملوک . (از اعلام المنجد).