رهاط

رهاط. [ رِ ] (ع اِ) رخت خانه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || پوست پاره ای به اندازه ٔ از ناف تا زانو که دو طرف آن را پاره کنند تا بتوان با آن راه رفت و زنان حایض و کودکان بر خود بندند. (ناظم الاطباء). || پوست پاره ای که آن را دوال کنند و به روی ستور اندازند. ج ، اَرهِطَة. (ناظم الاطباء). || ج ِ رَهط. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). ج ِ رَهَط. (منتهی الارب ). رجوع به رهط شود.