رهبانیة

رهبانیة. [ رُ نی ی َ ] (ع اِمص ) رهبانیت . طریقه ٔ راهب . گوشه نشینی . (یادداشت مؤلف ). و آن عبارت است از برآوردن تخمها جهت دفع شهوت و نخوردن گوشت و پوشیدن پلاس و لباسهای خشن و رو پنهان کردن از مردم و گوشه نشینی و خود را در زنجیر بستن و ترک دنیا و همه ٔ لذایذ آن کردن . (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). طریقه ٔ رهبان ، و در حدیث است : «لا رهبانیة فی الاسلام ». (از اقرب الموارد). مصدر است . و لا رهبانیة فی الاسلام ، هی کالاختصاء و اعتناق السلاسل و لبس المسوح ؛ یعنی بیضه برآوردن و در زنجیر گردن داشتن و پلاس پوشیدن . (از منتهی الارب ). زاهدی . (دهار). زاهدی ورزیدن . (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 14) : و جعلنا فی قلوب الذین اتبعوه رأفة و رحمة و رهبانیةً ابتدعوها ماکتبناها علیهم الا ابتغاءَ رضوان اﷲ. (قرآن 27/57)؛و گردانیدیم در دلهای کسانی که پیروی کردند او را مهربانی و رحمتی و رهبانیتی که اختراع کردند آن را ننوشتیم آن را بر آنها مگر بجهت خواستن خشنودی خدا. (از تفسیر ابوالفتوح ج 9 ص 335). رجوع به سفینةالبحار ج 1 ص 540 و 541 شود. || ترسکاری . (دهار) (مهذب الاسماء) || جهاد در راه خدا: فقال [رسول اﷲ (ص ) ] له یا عثمان ان اﷲ تبارک و تعالی یکتب علینا الرهبانیة انما رهبانیة امتی الجهاد فی سبیل اﷲ. (از سفینةالبحار ج 1 ص 540). در حدیث است : «علیکم بالجهاد فانه رهبانیة امتی ». (از اقرب الموارد).