ره آور

ره آور. [رَه ْ وَ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) مخفف ره آورد و راه آورد. (یاداشت مؤلف ) (از برهان ) (از آنندراج ). مسافر و سیاح . (ناظم الاطباء). || ره آورد. (ناظم الاطباء). به معنی راه آورد است که ارمغان گویند. (انجمن آرا) (از شرفنامه ٔ منیری ). رجوع به ره آورد شود.