ره پیمالغتنامه دهخداره پیما. [ رَه ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) راه پیمای . راهرو. رونده ٔ طریق . || مسافر و سیاح . (ناظم الاطباء). || اندازه گیرنده ٔ راه . (ناظم الاطباء). رجوع به راه پیما و راه پیمای شود.
