روانسر

روانسر. [ رَ س َ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکزی بخش روانسر از شهرستان سنندج است که در 76هزارگزی شمال باختری کرمانشاه و 64هزارگزی جنوب شرقی پاوه در کنار راه شوسه ٔ کرمانشاه به پاوه و دماغه ٔ جنوب شرقی کوه شاهو واقع شده است . دارای آب و هوایی سرد است ولی به علت وجود چشمه های زیاد و باتلاق و لجنزارها در تابستان پشه ٔ بسیار دارد. طول جغرافیایی آن 46 درجه و 40 دقیقه و عرض آن 34 درجه و 42 دقیقه و ارتفاع آن از سطح دریا 1336 متر است . دارای 500 تن سکنه است که جمعی زارع و کاسب و گروهی از کارمندان دولت هستند. درمانگاهی در این قصبه دایر شده است که همیشه آماده ٔ پذیرایی از بیماران است . ادارات بخشداری ، نمایندگی دارایی ، آمار، پاسگاه ، گارد مسلح گمرکی و ژاندارمری در این قصبه دایر است و دارای یک باب دبستان و 8 باب دکان است . سرچشمه ٔ رودخانه ٔ قره سو در این قصبه واقع است و دارای آبی فراوان و شیرین است . محصول عمده اش غلات و میوه و برنج و لبنیات و صیفی است و همه روزه بین این قصبه و کرمانشاه اتومبیل رفت و آمد می کند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).