روانشناسی اجتماعی

روانشناسی اجتماعی . [ رَ ش ِ ی ِ اِ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مطالعه ٔ رفتار از لحاظ رابطه ٔ ظاهری یا باطنی آن با رفتار دیگران است ، یا چنانکه کلاین برگ می نویسد: «روانشناسی اجتماعی مطالعه ٔ فعالیتهای فرد است ، لیکن فعالیتهایی که از فعالیتهای افراد دیگر متأثر شده است »، و یابنا به عقیده ٔ آلپورت ، «روانشناسی اجتماعی دانشی است که می کوشد دریابد و بیان کند که چگونه حضور واقعی یا خیالی یا ضمنی آدمیان دیگر، اندیشه و احساس و رفتار فرد را تحت تأثیر خود قرار میدهد». بنابراین روانشناسی اجتماعی به مطالعه ٔ کشش اجتماعی و اجتماعی شدن تدریجی انسان و تشکیل شخصیت و اختلافات فردی و گروهی و تمایل اجتماعی یا شیوه ٔ رفتار اجتماعی و عقاید ونحوه ٔ انتقال افکار و احساسات می پردازد. (از روانشناسی اجتماعی تألیف علی محمد کاردان از انتشارات دانشگاه تهران ، مقدمه ، ص ز). و رجوع به همین کتاب شود.