روان ریگ

روان ریگ .[ رَ ] (اِ مرکب ) ریگ روان . ریگ رونده :
نه بر شخ و ریگش بروید گیا
زمینش روان ریگ چون توتیا.

فردوسی .

به رومی سپاهش نشاید شکست
نیابد روان ریگ بر کوه دست .

فردوسی .

و رجوع به ریگ روان شود.