روباه گیر
لغت‌نامه دهخدا
روباه گیر. (نف مرکب ) آنکه یا آنچه تواند روباه را گرفتار کند. و بمجاز، آنکه در حیله گری و نیرنگ بازی بر روباه پیشی جسته باشد :
و آگهیش نه که شودراه گیر
دوده ٔ این گنبد روباه گیر.
شنیدم که از گرگ روباه گیر
به بانگ سگان است روباه پیر.
و آگهیش نه که شودراه گیر
دوده ٔ این گنبد روباه گیر.
نظامی .
شنیدم که از گرگ روباه گیر
به بانگ سگان است روباه پیر.
نظامی .
