روحانیون
لغت‌نامه دهخدا
روحانیون . [ نی یو ] (ع ص ،اِ) ج ِ روحانی . (منتهی الارب ) (از مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). ج ِ روحانی در حالت رفع. فرشتگان و پریان . (مهذب الاسماء). روحانیان . روحانیین . رجوع به روحانی و روحانیان شود. || در اصطلاح فارسی زبانان ، علما و فقها و طلاب علوم دینی . روحانیان . روحانیین . و رجوع به روحانی و روحانیان و روحانیین شود.
