روحانی تبریزی
لغت‌نامه دهخدا
روحانی تبریزی . [ ی ِ ت َ ] (اِخ ) از سخنوران عهد سلطان حسین بایقرا (اوایل قرن دهم ) بود. این دو بیت از اوست :
گفتم روم ز کویش ، بگرفت اجل ره من
بنگر چهاست در ره ، بیچاره آدمی را.
زحمت شانه مده ، منت آیینه مبر
روی آراسته را باز چه می آرایی ؟
(از تذکره ٔروز روشن ، از دانشمندان آذربایجان تألیف تربیت ص 161).
گفتم روم ز کویش ، بگرفت اجل ره من
بنگر چهاست در ره ، بیچاره آدمی را.
زحمت شانه مده ، منت آیینه مبر
روی آراسته را باز چه می آرایی ؟
(از تذکره ٔروز روشن ، از دانشمندان آذربایجان تألیف تربیت ص 161).
