رودراوری
لغت‌نامه دهخدا
رودراوری . [ وَ ] (اِخ ) حمزةبن احمدبن حسین بن سعیدبن علی بن فضل رودراوری مکنی به ابوطاهر صوفی حافظ. از کثیر استماع حدیث کرد و در طلب حدیث سفرها پیمود و از احمدبن خلف و جمع دیگر حدیث شنید و بسال پانصدوده و اندی درگذشت . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
