روذان
لغتنامه دهخدا
روذان . (اِخ ) شهرکی است [ از دیلمان به طبرستان از پادشایی استندار ] اندر کوه و شکستگیها. و از روذان جامه ٔ سرخ خیزد پشمین که از وی بارانی کنند و بهمه ٔ جهان برند و گلیمهای کبود خیزد که هم به ناحیت طبرستان بکار دارند. (حدود العالم ).