روزه داشت

روزه داشت . [ زَ / زِ ] (مص مرکب مرخم ) روزه داشتن :
مسلم کسی را بود روزه داشت
که درمانده ای را دهد نان و چاشت .

(بوستان ).

و رجوع به روزه داشتن شود.