روشناس گردیدن
لغت‌نامه دهخدا
روشناس گردیدن . [ ش ِ گ َ دَ ] (مص مرکب ) معروف و مشهور شدن :
روی هریک می نگر می دار پاس
بو که گردی تو ز خدمت روشناس .
- روشناس کسی گردیدن ؛ در نظر او شناخته و آشنا شدن :
عجب درماند شاپور از سپاسش
فراتر شد که گردد روشناسش .
روی هریک می نگر می دار پاس
بو که گردی تو ز خدمت روشناس .
مولوی .
- روشناس کسی گردیدن ؛ در نظر او شناخته و آشنا شدن :
عجب درماند شاپور از سپاسش
فراتر شد که گردد روشناسش .
نظامی .
