روشن راییلغتنامه دهخداروشن رایی . [ رَ / رُو ش َ ] (حامص مرکب ) صفت روشن رای . داشتن تدبیر درست و فکر صائب : چه بود از دولت و نعمت و خرد و روشن رایی که این مهتر نیافت . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 611).
