روقاء

روقاء. [ رَ ] (ع ص ) مؤنث اَروَق ، یعنی آنکه ثنایای زبرینش بلندتر از زیرش باشد. ج ،روق . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اروق شود. || گوسپند ماده ٔ شاخ دار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).