رو افتادنلغتنامه دهخدارو افتادن . [ اُ دَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، امری مخفی یا سِرّی نهانی آشکار شدن . پرده از عیب یا نقصی مکتوم به یک سو شدن .
