رژدی

رژدی . [ رَ ] (حامص ) بسیارخواری . (لغت فرس اسدی نسخه ٔ کتابخانه ٔ نخجوانی ). صفت رژد. عمل رژد. دلگی . (یادداشت مؤلف ) :
ز دیدارخیزد هزار آرزوی
ز چشم است گویند رژدی گلوی .

ابوشکور بلخی (از آنندراج ).

و رجوع به رزد و رژد شود.