رکوع کردن . [ رُک َ دَ ] (مص مرکب ) به رکوع رفتن . پشت خم کردن . پشت خم دادن . حالت رکوع مرد نمازگزار گرفتن : نرگس همی رکوع کند در میان باغ زیرا که کرد فاخته بر سرو مؤذنی . منوچهری .

رکوع کردن

رکوع

ﭐرْکَعُواْ

لَا يَرْکَعُونَ

رُکَّعاً

ﭐرْکَعِي

رَاکِعاً

رَاکِعُونَ

رَّاکِعِينَ

رکعت

Myocastor

انتراکت

کنیسه ای

تاب دادن

دنیا و آخرت

نفت فروش

لغت‌نامه دهخدا