ریبه

ریبه . [ رَ ب َ ] (ع اِ) ریبت . ریبة.
- به نظر ریبه دیدن ؛ به چشم بد در محارم کسان نگریستن . (یادداشت مؤلف ).
- نظر ریبه ؛ نظر مرد به نامحرم نه به وجه تقوی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به ریبت شود.