ریزه چین
لغت‌نامه دهخدا
ریزه چین . [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) که قطعات خرد چیزی را بچیند و بردارد. ریزه خوار. (یادداشت مؤلف ) :
جرعه خوار ساغر فکر بلند از تشنگی
ریزه چین سفره ٔ راز منند از ناشتا.
رومیان هندوان پیشه ٔ او
چینیان ریزه چین تیشه ٔ او.
رجوع به ریزه خوار شود.
جرعه خوار ساغر فکر بلند از تشنگی
ریزه چین سفره ٔ راز منند از ناشتا.
خاقانی .
رومیان هندوان پیشه ٔ او
چینیان ریزه چین تیشه ٔ او.
نظامی .
رجوع به ریزه خوار شود.
