ریش برآوردن
لغتنامه دهخدا
ریش برآوردن . [ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) دارای ریش شدن . صاحب ریش گشتن .(ناظم الاطباء). خط برآوردن . (آنندراج ) :
امیدکه آن نوخط ما ریش برآرد.
|| خوشه دار شدن غله .(ناظم الاطباء).
امیدکه آن نوخط ما ریش برآرد.
بیدل (از آنندراج ).
|| خوشه دار شدن غله .(ناظم الاطباء).