زئودلغتنامه دهخدازئود. [ زُ ] (ع مص ) ترسانیدن کسی را. زَاءَد. زَاءَد. (اقرب الموارد). رجوع به زاد شود. || ترسیدن . فزع . (اقرب الموارد). رجوع به زاد شود.
