زابل شه

زابل شه . [ ب ُ ش َه ْ ] (اِخ ) مخفف زابل شاه :
چوبشنید زابل شه این گفتگوی
به جم گفت هان چاره ٔ خویش جوی .

(گرشاسب نامه ص 32).