زایدةلغتنامه دهخدازایدة. [ ی ِ دَ ] (اِخ ) زائدة. ابن نشیط کوفی از ابوخالد والبی نقل حدیث کند و فرزند وی عمران و نیز قطربن خلیفه از وی روایت دارند. ابن حبان وی را در ثقات آورده است . (از تهذیب التهذیب ).
