ترجمه مقاله

زایگان

لغت‌نامه دهخدا

زایگان . (اِخ ) دهی است جزء دهستان رودبار قصران بخش افجه ٔ شهرستان تهران واقع در 26000 گزی شمال باختر گلندوک و 6000 گزی خاوری راه شوسه ٔ شمشک به تهران . کوهستانی و سردسیر است . سکنه ٔ آن 533 تن شیعه ٔ فارسی و مازندرانی زبان اند. این ده دارای چشمه سار و رود محلی و غلات ، ارزن ، لبنیات و قلمستان است . شغل اهالی آن زراعت کارگری در معادن شمشک و مکاری می باشد. راه آن مالرو است . و مزرعه ٔ شنگ زار جزء این ده است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1). زایگان و لالان و آب نیک سه دره اند در پشم «مرکز رودبار». (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 353).
ترجمه مقاله