زبادلغتنامه دهخدازباد. [ زُب ْ با ] (ع اِ) گویند جانوری است گربه آسا. تراوش خصیه اش سم قاتل است و آنرا به هندی زباب دمیده شاخ گویند.... قدری از او بر سر جوالدوزی کرده قرین آتش دارند اگر روان نشود جید است و الا مغشوش . (الفاظ الادویة) .
