زباری

زباری . [ زُ ] (اِخ ) محمد مکنی به ابوعلی بن احمدبن محمد فرزند از نوه ٔ دوم محمد معروف به «زبارة» است . او در عصر خویش بزرگ طالبیین نیشابور بلکه همه ٔ خراسان بود. در 260 هَ . ق . متولد شد و صد سال بزیست و در 360 هَ . ق . درگذشت . ابوعلی از حسین بن فضل بجلی روایت دارد و برادرزاده اش ابومحمدبن ابی الحسن بن زبارة از او نقل حدیث کرده است . (از انساب سمعانی ). رجوع به «زبارة» شود.