زبانه کشیدنلغتنامه دهخدازبانه کشیدن . [ زَ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) (...آتش ): احتدام . اشتعال . تَلَسﱡن . مشتعل بودن . ملتهب شدن . رجوع به زبانه زدن . زبانه کش و زبانه کشان شود.
