زبانی فش
لغتنامه دهخدا
زبانی فش . [ زَ ف َ ] (ص مرکب ) مانند زبانی . زبانی وش . کنایت از زشت و بدچهره :
گفت رخم گرچه زبانی فش است
ایمنم از ریش کشان هم خوش است .
گفت رخم گرچه زبانی فش است
ایمنم از ریش کشان هم خوش است .
نظامی (مخزن الاسرار ص 157).
25 فرهنگ
