زبانی شکوه

زبانی شکوه . [ زَ ش ُ ] (ص مرکب ) در این بیت نظامی کنایت است از: مهیب ، ترسناک ، دیوپیکر و زشت :
که چون کشتی افتد در آن کنج کوه
یکی ماهی آید زبانی شکوه .

نظامی .