زبانی فشلغتنامه دهخدازبانی فش . [ زَ ف َ ] (ص مرکب ) مانند زبانی . زبانی وش . کنایت از زشت و بدچهره : گفت رخم گرچه زبانی فش است ایمنم از ریش کشان هم خوش است .نظامی (مخزن الاسرار ص 157).