زبان رانی
لغتنامه دهخدا
زبان رانی . [ زَ ] (حامص مرکب ) گفتگو و مکالمه و گفت و شنید و گفتار. (ناظم الاطباء) :
این چه زبان و چه زبان رانی است
گفته و ناگفته پشیمانی است .
رجوع به زبان ران شود.
این چه زبان و چه زبان رانی است
گفته و ناگفته پشیمانی است .
نظامی .
رجوع به زبان ران شود.