زبان اطفال

زبان اطفال . [ زَ ن ِ اَ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زبان مخصوصی که مادران بااطفال بدان سخن میگویند و اسم اشیاء را با تحریفی خاص ادا میکنند و یا نامی دیگر بر آن مینهند مانند:
اَخ = بد. تلخ ، پاپا = پدر، پوفه = آش و هرچیز خوردنی ، توتو = مرغ ، قاقا = شیرینی .
|| زبان کودکانه . زبان کودکی . زبانی ساده و بچگانه که با کودکان گویند. رجوع به زبان کودکی شود.