زبان بر خود بستن
لغتنامه دهخدا
زبان بر خود بستن . [ زَ ب َ خوَد / خُدْ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) از حرف دیگران درباره ٔ خود جلوگیری کردن . مانع بدزبانی و غیبت دیگران شدن :
پس کار خویش آنکه آگه نشست
زبان بداندیش برخود ببست .
پس کار خویش آنکه آگه نشست
زبان بداندیش برخود ببست .
سعدی (بوستان ).