زبان دراز
لغتنامه دهخدا
زبان دراز. [ زَ ن ِ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سخن گستاخانه و بی محابا :
که عیب است در مجمع اهل راز
سخنهای کوته زبان دراز.
رجوع به زبان دراز و زبان درازی شود.
که عیب است در مجمع اهل راز
سخنهای کوته زبان دراز.
ظهوری (از آنندراج ).
رجوع به زبان دراز و زبان درازی شود.