زبان گم شده
لغتنامه دهخدا
زبان گم شده . [ زَ گ ُ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) گنگ شده . بی زبان شده . خاموش گشته :
آری منم آن نای زبان گم شده که اسرار
الا ز ره چشم بمحرم نفروشم .
چون نای شدم سر چو زبان گم شده خواهم
تا بیش ز کس دم نخرم دم نفروشم .
آری منم آن نای زبان گم شده که اسرار
الا ز ره چشم بمحرم نفروشم .
خاقانی .
چون نای شدم سر چو زبان گم شده خواهم
تا بیش ز کس دم نخرم دم نفروشم .
خاقانی .