زبغبرلغتنامه دهخدازبغبر. [ زِ ب َ ب َ ] (ع اِ) گیاهی خوشبو است و آن مرو کوچک برگ است . آنرا زبغر نیز گویند.(از متن اللغة). رجوع به تذکره ٔ داود انطاکی شود.
