زبلةلغتنامه دهخدازبلة.[ زِ ل َ ] (ع اِ) سرگین . زبل . (محیط المحیط) (فطر المحیط). || کود. کوت . || خاکروبه . زباله . خاک جارو. دم جارویی . (از دزی ج 1 ص 580).