زبیدی

زبیدی . [ زَ ] (اِخ ) احمدبن احمدبن عبداللطیف شرجی ، ملقب به شهاب الدین و معروف به زبیدی (812 - 893 هَ . ق .) محدث بلاد یمن در عصر خویش است . وی در اصل از شرج (موضعی در نواحی مکه ) است سپس به زبید رفته و در آنجا شهرت یافته و هم در آنجا درگذشته . او راست : «التجرید الصریح لاحادیث الجامع الصحیح »، این کتاب که مختصر صحیح بخاری و معروف به مختصر زبیدی نیز هست بچاپ رسیده است . دیگر ازمؤلفات او «طبقات الخواص » در سیرت اولیاء یمن (طبعشده ) و «الفوائد» (طبع شده ) و «نزهة الاحباب » است درادبیات . (از اعلام زرکلی چ 2 ج 1 ص 87). و در حاشیه ٔهمین صفحه آمده : رجوع به العقیق الیمانی (نسخه ٔ خطی )، الضوء اللامع ج 1 ص 214 و لحظ الالحاظ ص 259 و معجم المطبوعات ص 1113 شود.