زجاجلغتنامه دهخدازجاج . [ زَج ْ جا ] (اِخ ) احمدبن حسین ، مکنی به ابوبکر. از نحویان اواسط قرن چهارم هجری و همزمان المطیع ﷲ عباسی (334 - 363هَ . ق .) بود. (از ریحانة الادب از معجم الادبا ج 2 ص 236) (از قاموس الاعلام ترکی ).
