زخمه ریختن
لغتنامه دهخدا
زخمه ریختن . [ زَ م َ / م ِ ت َ ] (مص مرکب ) با مضراب بر طاس و مانند آن ، زخمه زدن . نواختن :
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز.
کوس رویین بلند کرد آواز
زخمه بر کاسه ریخت کاسه نواز.
نظامی (هفت پیکر چ وحید ص 84).