زخمه زن
لغت‌نامه دهخدا
زخمه زن . [ زَ م َ / م ِ زَ ] (نف مرکب ) زخمه زننده . نوازنده ٔ سازهایی از قبیل رباب و بربط. ساز زن . رجوع به زخمه زدن شود :
زخمه بر ابریشم عطار زن
ار بصد زاری نوایی میزنی .
ما چو چنگیم و تو زخمه میزنی
زاری از ما نی ، تو زاری میکنی .
زخمه بر ابریشم عطار زن
ار بصد زاری نوایی میزنی .
عطار.
ما چو چنگیم و تو زخمه میزنی
زاری از ما نی ، تو زاری میکنی .
مولوی (مثنوی ).
