زخم دامن دارلغتنامه دهخدازخم دامن دار. [ زَ م ِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زخم فربه . (غیاث اللغات از مصطلحات ). کنایه از زخم دراز و رسا و زخم فربه که دوختن آن مشکل بود. (آنندراج ). رجوع به زخم و زخم فربه شود.
