زخنارهلغتنامه دهخدازخناره . [ زِ رَ / رِ ] (اِ) بمعنی زخاره است که شاخ درخت باشد. (برهان قاطع). زخناره با نون بمعنی شاخ درخت آمده . (از رشیدی ).
