زرق پیشه

زرق پیشه . [ زَ ش َ/ ش ِ ] (ص مرکب ) ریاکار. حیله گر. مکار :
خاقانی را دلی است آلوده ٔ خشم
زین زُرّق زرق پیشه ٔ ازرق چشم .

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 725).

رجوع به زرق شود.