زروطةلغتنامه دهخدازروطة. [ زَ وَ طَ ] (ع اِ) چوبدستی به طول دو پا و به کلفتی سه انگشت که در انتهای آن فلزی از آهن یا مس نصب کنند و این سلاح کسی است که تفنگ نداشته باشد. (از دزی ج 1 ص 590).
