زر
لغت‌نامه دهخدا
زر. [ زَ ] (اِخ ) نام پدر رستم . (اوبهی ). بمعنی زال که پدر رستم بود. (غیاث اللغات ). لقب پدر رستم . (فرهنگ رشیدی ) :
چو زال زراین داستانها بگفت
تهمتن زمین را بمژگان برفت .
یکی آفرین خواند بر زال زر
که ای پهلوان جهان سربسر.
میان بتکده استاده و سلیح بدست
چو روز جنگ میان مصاف رستم زر .
خنجر بیست منی گرزه ٔ پنجاه منی
کس چنو کار نبسته ست بجز رستم زر.
نیاید آنچه ز نوک قلم پدید آید
ز تیغ و خنجر افراسیاب و رستم زر.
گاه برهان کفایت نی زرین تن او
بهم اندرشکند نیزه ٔ زال زر سام .
چو زال زراین داستانها بگفت
تهمتن زمین را بمژگان برفت .
فردوسی .
یکی آفرین خواند بر زال زر
که ای پهلوان جهان سربسر.
فردوسی .
میان بتکده استاده و سلیح بدست
چو روز جنگ میان مصاف رستم زر .
فرخی .
خنجر بیست منی گرزه ٔ پنجاه منی
کس چنو کار نبسته ست بجز رستم زر.
فرخی .
نیاید آنچه ز نوک قلم پدید آید
ز تیغ و خنجر افراسیاب و رستم زر.
فرخی .
گاه برهان کفایت نی زرین تن او
بهم اندرشکند نیزه ٔ زال زر سام .
سوزنی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
