زشت سیرتیلغتنامه دهخدازشت سیرتی . [ زِ رَ ] (حامص مرکب ) گستاخی . بی ادبی . زشت کرداری . (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل ، زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.